Rimke op Reis

Het was een tijdje stil op mijn blog, maar hier is dan eindelijk een nieuwe blogpost! Ik heb besloten om iedere maand een update te schrijven (of dat te proberen). Dit is wat veel mensen doen en zo blijven de blogs hopelijk interessant. Ik snap nu wel ook waarom veel mensen zo'n moeite hebben met het schrijven van een update: het is veel lastiger om te bedenken wat je in de afgelopen maand hebt gedaan dan voor slechts de afgelopen week. Note to self: voortaan hoogtepunten al tijdens de maand opschrijven... Gelukkig weet ik nog precies waar ik begin november was. Van 30 oktober t/m 2 november was ik namelijk in Praag! Omdat we hier helemaal in het oosten van Duitsland wonen, is Praag maar twee uur rijden met de auto. Ik wilde al een paar jaar graag Praag bezoeken en was dan ook erg blij om te horen dat we een lang weekend vrij zouden hebben tijdens de school. Dit betekende namelijk dat mijn weekend woensdagmiddag al begon. Ik heb mijn kleine rugzak ingepakt met minimale bagage ...

Mijn plannen voor het komende jaar zijn in de afgelopen maand drastisch veranderd. Waar zal ik eens beginnen? Misschien moet ik beginnen met uitleggen wat ik momenteel aan het doen ben, het is immers een tijdje geleden dat we elkaar via deze blog spraken. Afgelopen september zou ik beginnen aan mijn studie aan de universiteit in Wageningen. Tijdens de zomervakantie kwam ik er echter achter dat ik veel liever meer tijd in Mercy Ships wilde steken en wat nog belangrijker voor mij was, ik had het gevoel dat dat was wat God het komende jaar voor mij wilde. Mijn aanmelding bij Mercy Ships liep alleen niet helemaal zoals gepland en uiteindelijk besloot ik om mijn sollicitatie stop te zetten. Ik had mijn aanmelding voor de universiteit ook gestopt. Het was eind juli, ik wist dat ik in september zou beginnen aan een tweede tussenjaar, maar had geen enkel plan. Althans, niets anders dan thuis wonen en blijven werken bij een lokaal restaurant. Via via kwam ik echter in contact met een Ned...

*Deze blog had ik willen plaatsen op de dag van mijn vertrek, maar door de hectische laatste paar dagen had ik hem nog niet af. Daarom een beetje verlaat, maar toch hier!* Als kind speelden we in de auto wel eens het spel "Ik ga op reis en ik neem mee". Eerlijk gezegd heb ik best een hekel aan dat spel, ik vind het gewoon niet leuk. Als het echt gaat om op reis gaan en een tas inpakken, vind ik het wel erg leuk om daarover na te denken. Vaak maak ik mijn paklijst al een paar weken van te voren (ook nu ligt de paklijst voor de Filipijnen al klaar). Nu ik me hier op de Africa Mercy klaar maak om naar huis te gaan, begin ik langzaam aan ook met pakken. Niet te snel, want alle spullen die ik hier heb gebruik ik echt nog tot ik wegga, maar ik ben vooral mentaal aan het inpakken. In de afgelopen tweeënhalve maand (wow dat is toch best wel lang) heb ik hier best veel gedaan, gezien en geleerd en er is dan ook genoeg wat ik met me mee neem. Ik zal proberen om jullie hier een beetje...

Alweer blog nummer 8 vanaf de Africa Mercy! Soms is het moeilijk om nog inspiratie te vinden om iedere week een goede blog te kunnen schrijven, maar ik kan jullie gelukkig vertellen dat het me weer gelukt is. Deze blog gaat over Mercy Ministries. Via Mercy Ministries krijg je als vrijwilliger bij Mercy Ships de kans om wat meer voor en met de lokale bevolking te doen. Je kunt het zien als een soort kleine mission trips, die vaak een ochtend of een middag duren. Omdat ik niet goed weet hoe ik het verder globaal uit kan leggen, zal ik jullie vertellen over de verschillende Mercy Ministries die ik gedaan heb. Missionaries of Charity Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier heen ben geweest, volgens mij was het mijn derde week op het schip. Bij Missionaries of Charity vangen ze ondervoede baby's en hun moeders op. Voedingsdeskundigen zorgen ervoor dat de baby's aansterken en geven de moeders advies op het gebied van voeding. Ook zorgt Missionaries of Charity voor gratis ...

Natuurlijk ben ik in zekere zin continu op avontuur hier in Afrika, maar we zitten nog steeds op een westers schip waar we het grootste deel van onze tijd doorbrengen. De afgelopen tijd heb ik een paar keer de kans gehad om van het schip af te gaan en wat meer van het land te ontdekken, op het gebied van cultuur en de natuur. Daarover vandaag wat meer! Op roadtrip naar Kindia Kindia is een andere grote stad hier in Guinee, op 133 kilometer van onze havenplaats. In de buurt van Kindia ligt de Agricultural site van Mercy Ships. Hier zijn gedurende een half jaar trainingen gegeven aan mensen vanuit het hele land, met betrekking tot duurzame en effectieve landbouw. De diplomering van dit zogeheten Food for Life Program, was op 30 maart en hiervoor was alle crew uitgenodigd. Wij hadden wel zin in een roadtrip, dus we besloten om met onze vriendengroep de lange reis naar Kindia te maken. Zoals ik al zei ligt Kindia op 133 km afstand van het schip. In Nederland zou je daar misschien 1,...

In een eerdere blog vertelde ik over wat ik zoal doe in mijn vrije tijd hier aan boord. Ik vertelde dat ik veel met mijn vrienden doe, maar dat er ook op het schip dingen georganiseerd worden. Aangezien ik op dit moment niet zo veel inspiratie heb om over andere dingen te schrijven, zijn die georganiseerde dingen waar ik vandaag over zal vertellen. De volgende blog zal als het goed is weer iets persoonlijker zijn. Monday morning meeting (maandag, 07:45 uur) We beginnen natuurlijk met onze monday morning meeting. Zoals de naam al zegt is die iedere maandag ochtend. In deze meeting worden belangrijke updates gegeven over het schip en het land. Ook wordt er verteld of er die week een vision trip komt, welke operaties er die week gedaan worden, hoe het zit met ons waterverbruik (soms hebben we niet genoeg water en moeten we dus nog zuiniger zijn dan normaal) en meer van dat soort dingen. Waar het op neer komt is dat deze meeting ons allemaal weer even op de hoogte brengt van wat er aan...

Afgelopen woensdag was de dag waar ik de afgelopen weken misschien wel het meest tegenop gezien heb: mijn halfway mark. Op dit moment is mijn vertrekdatum dichterbij dan mijn aankomstdatum en eerlijk waar, die gedachte maakt me echt verdrietig. Ik probeer er daarom maar niet te veel aan te denken. Aan de andere kant ben ik ook enorm blij dat ik nu pas halverwege mijn tijd aan boord ben! Het idee dat ik met mijn eerste overeenkomst met Mercy Ships over twee weken al naar huis zou gaan, lijkt echt enorm raar nu. Ik ben nu zes weken aan boord. Zes weken! Soms lijkt het alsof ik hier nog helemaal niet zo lang ben, maar soms lijkt het ook alsof ik hier al jaren woon. De tijd vliegt voorbij en ik denk dat ik voor ik het weet alweer in het vliegtuig op weg naar Brussel zit. Tot die tijd zal ik echter proberen zo veel mogelijk van mijn laatste vijf weken aan boord te genieten. Wat dan ook wel weer lang klinkt op zich, ik mag gewoon nog vijf weken in deze geweldige community wonen en werken! ...

In mijn vorige blog vertelde ik over mijn werk hier aan boord. Buiten mijn werk om doe ik veel leuke dingen met mijn vriendengroep en daar wil ik jullie in deze blogpost graag wat meer over vertellen! Allereerst mijn vriendengroep. De groep waarmee ik de meeste dingen doe, bestaat op dit moment uit acht mensen. We zijn met drie Nederlanders, een Brit en vier Amerikanen. Met het ontbijt zit ik vaak alleen, maar met lunch en diner zitten we eigenlijk altijd met (een deel van) de vriendengroep. Soms zitten we in de diningroom, maar als we zin hebben gaan we met dinner ook wel naar deck 8. Daar kunnen we lekker buiten zitten, waar het iets rustiger is en we uitzicht hebben op de eilanden.  Als we 's avonds tijd hebben (naast de vaste activiteiten op het schip) en we allemaal niet te moe zijn van het werk, komen we ook wel eens samen om een film te kijken of spelletjes te spelen. Dit doen we in midships (de "woonkamer" op het schip), of we boeken een kamer hier.  ...

Voordat ik deze blog over mijn werkzaamheden begin, wil ik eerst graag wat anders met jullie delen. Ik vind het super leuk hier aan boord, heb het enorm naar mijn zin en heb nog lang geen zin om naar huis te komen. Daarom heb ik besloten om mijn tijd aan boord met drie weken te verlengen (langer was met mijn andere reisplannen helaas niet mogelijk). Ik vind het super leuk dat ik nog drie extra weken hier aan boord mag blijven, maar dit brengt ook een klein probleem met zich mee. Voordat ik hier kwam heb ik veel gewerkt thuis en genoeg gespaard voor mijn acht weken hier aan boord. Nu ik drie weken langer blijf, is dat iets anders. Mocht u mij willen supporten in mijn (extra) tijd hier aan boord, kijk dan even op de pagina 'Support'. Alvast bedankt en dan nu naar de echte blogpost! Zoals ik in mijn eerste blogpost vanuit Guinee al zei, wilde ik graag een aparte blogpost schrijven over wat mijn werk aan boord precies inhoudt en hoe een werkweek er voor mij uit ziet. Toen ik op...

Na mijn eerste werkweek, volgde natuurlijk ook mijn eerste vrije weekend aan boord van de Africa Mercy. In deze blogpost kun je lezen wat voor leuke dingen ik toen gedaan heb! Op zaterdag ging de wekker al vroeg, nog voor het ontbijt begon. We hadden de avond ervoor al wat broodjes gepakt zodat we wel konden ontbijten. Om 06:15 uur vertrok ik, met drie vrienden en twee Poolse meiden die op dezelfde heenvlucht zaten, naar de ferry, die een eindje verderop in de haven ligt. Voor de kust van Conakry ligt een groepje van drie eilanden, de Iles de Los. Wij zijn zaterdag naar het eerste eiland, Ile de Kassa, geweest. Het was ongeveer een half uurtje varen naar het eiland en in die tijd kwam ook de zon op. Gelukkig was het nog niet enorm warm toen we aankwamen, want we moesten nog naar de andere kant van het eiland lopen voor het strand waar we heen wilden. We hebben 6km gelopen. Daarbij kwamen we door een aantal dorpjes, waar we enorm nagekeken werden als blanken. Ook liepen we een groot...

Deze blog schreef ik afgelopen zaterdag al deels. Ik had echter problemen met het internet, dus kon eerder niks plaatsen. Hier is dan eindelijk mijn langverwachte eerste blogpost! Wauw, ik zit al bijna een week in Guinee op de Africa Mercy, de tijd vliegt om! Hier een kleine (lees: vrij lange) update over mijn reis, aankomst en eerste (werk)week hier op het schip. Vorige week zondag ging de wekker al vroeg. Nadat ik de laatste spullen had ingepakt en iedereen ontbeten had, vertrokken we met zijn vijven naar het vliegveld van Brussel (Jetske wilde niet mee, want die vond het te vroeg). We waren mooi op tijd daar, dus nadat ik mijn bagage had ingecheckt en mijn boardingpass was kwijtgeraakt en terug had gevonden, hebben we nog even wat gedronken met zijn allen. Ik kwam zonder gedoe door de beveiliging heen en heb de rest van de tijd bij de gate zitten wachten. Bij het online inchecken had ik gekozen voor een stoel bij het raam, een stukje achter de linker vleugel. Dat was een goe...

Morgen vertrek ik dan eindelijk naar Guinee, na lang te hebben moeten wachten! Ik zal jullie even een inkijkje geven in mijn laatste weken thuis. Allereerst moest ik afscheid nemen op mijn werk. Ik werkte al sinds september 2016 bij de Poiesz en de afgelopen drie maanden ook bij de Karwei. Bij de Karwei heb ik ontslag genomen in verband met mijn reizen en bij de Poiesz liep mijn contract sowieso al af. Ik vind het vooral raar om te bedenken dat ik niet meer bij de Poiesz werk. Dat heb ik de afgelopen tweeënhalf jaar namelijk met veel plezier gedaan. Ik denk dat ik nog vaak de winkel binnen zal lopen om even een praatje te maken met mijn oud-collega's.  Op woensdag heb ik afscheid genomen bij de Reddingsbrigade. Ik kom na mijn tijd bij Mercy Ships gewoon weer terug daar om te zwemmen en les te geven, maar vooral voor de jongere kinderen is het vrij bijzonder dat hun juf zo lang weggaat. Ik heb getrakteerd en ze mochten me een natte knuffel geven (daar keken ze al weken naar ui...

Hallo daar! Welkom op mijn weblog, of als je mijn blog eerder ook al hebt gevolgd, welkom terug! Zoals je ziet is er behoorlijk wat veranderd hier. Ik ben deze blog ooit begonnen toen ik in 2015 naar een zomerkamp in Shanghai, China ging en daarna heb ik hier verslag gedaan over mijn (voorbereidingen op mijn) zeilreis met Masterskip Wylde Swan in het voorjaar van 2016. Al die oude berichten heb ik verwijderd (of zo ingesteld dat ze niet meer te zien zijn), om zo een zo goed als nieuwe weblog te beginnen. Ik vind het erg leuk om mensen te vertellen over mijn reiservaringen. Sterker nog, als ik eenmaal begin is er geen ophouden aan (vraag maar aan de mensen om me heen ;-)). Toen ik deze blog begon in 2015 kwam ik er ook achter dat ik het leuk vind om mijn ervaringen op te schrijven en online te delen. Zo kunnen nog meer mensen genieten van mijn verhalen en heb ik zelf ook iets leuks om terug te kijken. Ik heb de laatste twee jaar, sinds mijn grote zeilreis, meerdere reizen gem...