The halfway mark; een eerlijke update
Afgelopen woensdag was de dag waar ik de afgelopen weken misschien wel het meest tegenop gezien heb: mijn halfway mark. Op dit moment is mijn vertrekdatum dichterbij dan mijn aankomstdatum en eerlijk waar, die gedachte maakt me echt verdrietig. Ik probeer er daarom maar niet te veel aan te denken. Aan de andere kant ben ik ook enorm blij dat ik nu pas halverwege mijn tijd aan boord ben! Het idee dat ik met mijn eerste overeenkomst met Mercy Ships over twee weken al naar huis zou gaan, lijkt echt enorm raar nu. Ik ben nu zes weken aan boord. Zes weken! Soms lijkt het alsof ik hier nog helemaal niet zo lang ben, maar soms lijkt het ook alsof ik hier al jaren woon. De tijd vliegt voorbij en ik denk dat ik voor ik het weet alweer in het vliegtuig op weg naar Brussel zit. Tot die tijd zal ik echter proberen zo veel mogelijk van mijn laatste vijf weken aan boord te genieten. Wat dan ook wel weer lang klinkt op zich, ik mag gewoon nog vijf weken in deze geweldige community wonen en werken!
Omdat ik nu op (of eigenlijk over) de helft van mijn tijd met Mercy Ships zit, is het misschien wel tijd voor een goede, eerlijke, persoonlijke update.
Als je meer van mij hoort dan alleen deze blog, zal je waarschijnlijk al weten dat ik mijn werk niet zo leuk vind hier aan boord. En dat is eigenlijk nog vrij zacht uitgedrukt. Werken in housekeeping heb ik echt onderschat. Het is niet dat het zwaar werk is (dat was het in het begin wel, maar inmiddels ben ik gewend aan de dagelijkse 7 km die ik loop tijdens werk), of vervelend (de wc's zijn veel schoner dan ik ze verwacht had, waarschijnlijk omdat we ze drie keer per dag schoon maken), maar het is vooral erg saai werk. Iedere dag is zo goed als hetzelfde en uiteindelijk is schoonmaken gewoon schoonmaken. Er zit niet veel variatie in ons werk en met mijn vwo koppie is dat soms toch lastig. Ik zou graag wat meer uitdaging hebben in mijn werk, of in ieder geval iets meer met mijn brein willen doen, maar dat zit er gewoon niet in. Ik ben dan ook best wel blij dat ik nog maar twee weken in housekeeping werk en dan naar hospitality ga. Ik heb al meerdere keren in de afgelopen weken het gevoel gehad dat ik er echt helemaal klaar mee was, maar gelukkig gaat het de laatste dagen weer wat beter. Het helpt enorm dat iedereen hier enorm dankbaar is voor het werk dat we doen en dat mensen me er constant aan herinneren hoe belangrijk mijn werk is voor iedereen aan boord.
Wat ook helpt is mijn nieuwe collega die vorige week gearriveerd is. Ze komt uit Zwitserland en is maar een jaartje ouder dan ik ben en we hebben een leuke klik. Naast dat ze mijn collega is, slaapt ze ook in dezelfde cabin en zit ze in onze vriendengroep. Het is fijn om weer een nieuwe, jonge collega te hebben, omdat we met de meeste dingen wel redelijk op hetzelfde niveau zitten. Komende week mogen we als het goed is ook echt samen aan het werk, dus dat belooft een groot feest te worden!
En dan buiten het werk. Het leven aan boord vind ik echt fantastisch! Ik houd er van dat alles zo dichtbij is en dat we zo veel mogelijkheden hier aan boord hebben, maar nog meer houd ik van de community aan boord. Ik heb hier zo veel geweldig lieve mensen leren kennen waarmee ik het niet alleen heel erg gezellig heb, maar waarvan ik ook nog eens heel veel leer. Er zijn een paar mensen hier waarvan ik ook weet dat ik altijd bij ze terecht kan als het even iets minder gaat en dat is helaas de afgelopen tijd wel een paar keer nodig geweest. Ik zit namelijk niet altijd even lekker in mijn vel. Zoals ik al zei heb ik het enorm naar mijn zin hier en wil ik nog lang niet naar huis (sorry pap en mam, het ligt niet aan jullie ;-)), maar ik heb het idee dat ik lang niet altijd echt geniet van mijn tijd hier. Dat heeft er waarschijnlijk mee te maken dat ik mijn werk gewoon niet zo leuk vind, maar ook dat ik veel moe ben hier. Laten we het erop houden dat ik niet gewend was om fulltime te werken en dat ik nu in zie hoe vermoeiend dat kan zijn haha. Omdat er nog steeds zo veel leuke dingen te doen zijn iedere avond, is het soms moeilijk om echt op tijd te gaan slapen, terwijl ik weet dat ik dat vaak wel nodig heb. Zeker als ik de dag erna weer acht uur lang energie genoeg moet hebben om het schip schoon te houden. Gelukkig zijn er dan hele lieve mensen om me heen waar ik even een knuffel kan halen of waar ik even mee kan praten, wat echt enorm helpt. Ik denk dat het ook goed is dat ik weet waar mijn zwaktepunten hier aan boord liggen. Doordat ik daar aan kan werken, alleen of met de hulp van de mensen om me heen, leer ik heel veel over mezelf en merk ik dat ik ook de afgelopen dagen weer wat beter in mijn vel zit. Als ik denk aan de tijd die nog gaat komen, wordt ik alleen maar erg enthousiast. Ik heb zo veel zin om nog meer te ontdekken van dit prachtige land, meer tijd door te brengen met mijn geweldig lieve vrienden hier aan boord en zelfs om meer plezier te vinden in mijn werk! Ja, dat laatste is een uitdaging, maar ik denk dat ik er steeds beter in begin te worden.
De komende vijf weken zal ik dus, omringd door de liefste mensen, proberen steeds meer te genieten van mijn tijd hier aan boord. En wie weet zien jullie me dan over vijf weken weer in Nederland, al acht ik de kans ook nog wel groot dat ik "per ongeluk" mijn vliegtuig naar huis mis! ;-)
Omdat ik nu op (of eigenlijk over) de helft van mijn tijd met Mercy Ships zit, is het misschien wel tijd voor een goede, eerlijke, persoonlijke update.
Als je meer van mij hoort dan alleen deze blog, zal je waarschijnlijk al weten dat ik mijn werk niet zo leuk vind hier aan boord. En dat is eigenlijk nog vrij zacht uitgedrukt. Werken in housekeeping heb ik echt onderschat. Het is niet dat het zwaar werk is (dat was het in het begin wel, maar inmiddels ben ik gewend aan de dagelijkse 7 km die ik loop tijdens werk), of vervelend (de wc's zijn veel schoner dan ik ze verwacht had, waarschijnlijk omdat we ze drie keer per dag schoon maken), maar het is vooral erg saai werk. Iedere dag is zo goed als hetzelfde en uiteindelijk is schoonmaken gewoon schoonmaken. Er zit niet veel variatie in ons werk en met mijn vwo koppie is dat soms toch lastig. Ik zou graag wat meer uitdaging hebben in mijn werk, of in ieder geval iets meer met mijn brein willen doen, maar dat zit er gewoon niet in. Ik ben dan ook best wel blij dat ik nog maar twee weken in housekeeping werk en dan naar hospitality ga. Ik heb al meerdere keren in de afgelopen weken het gevoel gehad dat ik er echt helemaal klaar mee was, maar gelukkig gaat het de laatste dagen weer wat beter. Het helpt enorm dat iedereen hier enorm dankbaar is voor het werk dat we doen en dat mensen me er constant aan herinneren hoe belangrijk mijn werk is voor iedereen aan boord.
Wat ook helpt is mijn nieuwe collega die vorige week gearriveerd is. Ze komt uit Zwitserland en is maar een jaartje ouder dan ik ben en we hebben een leuke klik. Naast dat ze mijn collega is, slaapt ze ook in dezelfde cabin en zit ze in onze vriendengroep. Het is fijn om weer een nieuwe, jonge collega te hebben, omdat we met de meeste dingen wel redelijk op hetzelfde niveau zitten. Komende week mogen we als het goed is ook echt samen aan het werk, dus dat belooft een groot feest te worden!
En dan buiten het werk. Het leven aan boord vind ik echt fantastisch! Ik houd er van dat alles zo dichtbij is en dat we zo veel mogelijkheden hier aan boord hebben, maar nog meer houd ik van de community aan boord. Ik heb hier zo veel geweldig lieve mensen leren kennen waarmee ik het niet alleen heel erg gezellig heb, maar waarvan ik ook nog eens heel veel leer. Er zijn een paar mensen hier waarvan ik ook weet dat ik altijd bij ze terecht kan als het even iets minder gaat en dat is helaas de afgelopen tijd wel een paar keer nodig geweest. Ik zit namelijk niet altijd even lekker in mijn vel. Zoals ik al zei heb ik het enorm naar mijn zin hier en wil ik nog lang niet naar huis (sorry pap en mam, het ligt niet aan jullie ;-)), maar ik heb het idee dat ik lang niet altijd echt geniet van mijn tijd hier. Dat heeft er waarschijnlijk mee te maken dat ik mijn werk gewoon niet zo leuk vind, maar ook dat ik veel moe ben hier. Laten we het erop houden dat ik niet gewend was om fulltime te werken en dat ik nu in zie hoe vermoeiend dat kan zijn haha. Omdat er nog steeds zo veel leuke dingen te doen zijn iedere avond, is het soms moeilijk om echt op tijd te gaan slapen, terwijl ik weet dat ik dat vaak wel nodig heb. Zeker als ik de dag erna weer acht uur lang energie genoeg moet hebben om het schip schoon te houden. Gelukkig zijn er dan hele lieve mensen om me heen waar ik even een knuffel kan halen of waar ik even mee kan praten, wat echt enorm helpt. Ik denk dat het ook goed is dat ik weet waar mijn zwaktepunten hier aan boord liggen. Doordat ik daar aan kan werken, alleen of met de hulp van de mensen om me heen, leer ik heel veel over mezelf en merk ik dat ik ook de afgelopen dagen weer wat beter in mijn vel zit. Als ik denk aan de tijd die nog gaat komen, wordt ik alleen maar erg enthousiast. Ik heb zo veel zin om nog meer te ontdekken van dit prachtige land, meer tijd door te brengen met mijn geweldig lieve vrienden hier aan boord en zelfs om meer plezier te vinden in mijn werk! Ja, dat laatste is een uitdaging, maar ik denk dat ik er steeds beter in begin te worden.
De komende vijf weken zal ik dus, omringd door de liefste mensen, proberen steeds meer te genieten van mijn tijd hier aan boord. En wie weet zien jullie me dan over vijf weken weer in Nederland, al acht ik de kans ook nog wel groot dat ik "per ongeluk" mijn vliegtuig naar huis mis! ;-)
Reacties
Een reactie posten