Dag 3 in Shanghai

Oeps.... Gisteren helemaal vergeten de blog te plaatsen. Hier is ie dan, die van gisteren...

Dag 3: Ningbo en Red Peony Academy

(Donderdag)

(Het is ondertussen al dag negen en ik loop dus erg achter met mijn blogs schrijven, omdat er gewoon geen tijd voor is.)

Dag 3 stond vooral in het teken van een enorm lange busrit. Enorm lang. We zaten zo'n drie uur in de bus, op weg naar Ningbo. Ningbo is een stad in de provincie onder Shanghai. Onderweg zagen we wel veel mooie natuur. Veel bergen met dalen waarin kleine dorpjes waren. (Dit vinden wij Nederlanders natuurlijk helemaal geweldig, maar anderen keken er naar met een blik als 'alweeeer bergen!'. Ook reden we over de langste brug ter wereld. Hij is 36 km lang en we vroegen ons ook af of hij langer zou zijn dan de afsluitdijk. Dit moeten we thuis nog even opzoeken. 

Toen we eindelijk bij ons hotel, Nanyuan Hotel, aankwamen, moesten we onze paspoorten geven, zodat er ingecheckt kon worden. Mijn paspoort zat, volgens mij, in mijn koffer, dus moest ik in de lobby mijn koffer open gooien. Uiteindelijk bleek mijn paspoort dus toch in mijn tas te zitten, dus was het allemaal voor niks geweest. Toen we de lobby wat beter bekeken, zagen we pas echt waar we terecht gekomen waren. In een vijf-sterren hotel. We gingen dus slapen in een vijf-sterren hotel. For free! Dat het vijf sterren was, was ook wel te merken bij de lunch. Prachtig gedekte tafels en heerlijk eten. Terwijl wij in de deuropening onszelf nog stonden af te vragen waar we beland waren, kwam er al een vrouwtje van het kamp naar ons toe dat we gewoon konden gaan zitten waar we wilden. (We waren zeg maar de eerste leerlingen daar). 

Na de lunch werd de groep verdeeld in twee delen. Bus 1 ging naar de Red Peony Academy en bus 2 en 3 gingen naar een museum. Wat waren wij blij dat we in bus 1 zitten. De Red Peony is een bloem, en wij gingen die dus leren schilderen. (Het werd ons geleerd, wij leerden het niet aan de bloem). Toen we bijna weg zouden gaan, begon het enorm te regenen en te onweren. Dit was onze eerste keer onweer in China en ook de eerste keer dat we hier zagen dat de straten blank stonden. We moesten toch terug naar de bus, dus dat werd rennen door de regen. We moesten een trap afrennen. Niemand ging, maar bleef onder het afdak staan. Hannah en ik besloten wel te gaan rennen en zijn toen heel erg heldhaftig in de bus gesprongen. Toen we door de bus naar achteren liepen begon deze echter te rijden, om dichter bij de trap te staan...

De hele avond hadden we vrij, dus dat was super gezellig! Lekker een beetje met de Nederlanders op een kamer zitten en alleen maar Nederlands praten. Heerlijk!

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. 

Liefs,

Rimke